به طور مثال، تورم در آمریکا طی سالهای 2002 تا 2012 میلادی (81 تا 91 خورشیدی) در مجموع 28 درصد بوده اما در همین مدت زمان ایران با تورم 10 ساله 383 درصدی (با سال پایه 90) مواجه بوده است. شکاف میان این دو رقم، سیاست تعیین نرخ ارز را در یک دهه گذشته دستخوش تغییراتی کرده که بیش از هر چیز، به «نگهداری مصنوعی نرخ ارز در یک سطح معین» انجامیده؛ اما از آن سو، مشکلات بزرگی را برای اقتصاد ایران به دنبال داشته است.
این پژوهش با عنوان «سیاستهای اعتباری و تاثیر آن بر تولید در دهه 80» در بیست و سومین همایش پولی و ارزی که خرداد ماه امسال برگزار شد ارائه و به طور مفصل به موضوع نقش اعتبارات در پیشبرد اهداف تولیدی در بنگاهها میپردازد، اما در بخشی از این پژوهش، در بیان دلایل بالا بودن هزینه تمام شده تولید در ایران، ابتدا موضوع مهم تعیین نرخ ارز در ایران بررسی شده و سپس عوامل تاثیرگذار بر افزایش هزینه تمام شده تولید در ایران تشریح شده است.