سعید لیلاز در روزنامه بهار نوشت: باید در ابتدا به این موضوع اشاره کنم
که در تمام دنیا و بهخصوص کشورهای کاپیتالیستی دولت در تعیین قیمت ارز
دخالت مستقیم دارد و با استفاده از حداکثر قدرت سعی میکند قیمت ارز را
تثبیت و در مقابل از پول ملی خود حمایت کند.
بهطور مثال یکی از مشهورترین درگیریهای اقتصادی سالهای اخیر بحث برابری
یوآن و دلار است که دولت آمریکا معتقد است دولت چین با استفاده از
ابزارهای غیراقتصادی ارزش دلار را در مقابل پول ملی خود پایین نگه داشته
است. حتی یکی از دلایلی که از اواسط دهه 90میلادی نقش ژاپن در مبادلات
اقتصادی جهان کمرنگ شد این بود که نتوانست ارزش ین (پول ملی ژاپن) را در
مقابل دیگر ارزها ثابت نگه دارد. بنابراین با اینکه در کشورهای اقتصاد
بازار آزاد اصل بر رقابتی بودن قیمت و حفظ آن با ابزار عرضه و تقاضاست،
ولی بازهم شاهد هستیم که دولت در تعیین قیمت ارز دخالت دارد.
ادامه مطلب ...
به طور مثال، تورم در آمریکا طی سالهای 2002 تا 2012 میلادی (81 تا 91 خورشیدی) در مجموع 28 درصد بوده اما در همین مدت زمان ایران با تورم 10 ساله 383 درصدی (با سال پایه 90) مواجه بوده است. شکاف میان این دو رقم، سیاست تعیین نرخ ارز را در یک دهه گذشته دستخوش تغییراتی کرده که بیش از هر چیز، به «نگهداری مصنوعی نرخ ارز در یک سطح معین» انجامیده؛ اما از آن سو، مشکلات بزرگی را برای اقتصاد ایران به دنبال داشته است.
این پژوهش با عنوان «سیاستهای اعتباری و تاثیر آن بر تولید در دهه 80» در بیست و سومین همایش پولی و ارزی که خرداد ماه امسال برگزار شد ارائه و به طور مفصل به موضوع نقش اعتبارات در پیشبرد اهداف تولیدی در بنگاهها میپردازد، اما در بخشی از این پژوهش، در بیان دلایل بالا بودن هزینه تمام شده تولید در ایران، ابتدا موضوع مهم تعیین نرخ ارز در ایران بررسی شده و سپس عوامل تاثیرگذار بر افزایش هزینه تمام شده تولید در ایران تشریح شده است.