در عین حال، بازار داخلی در حالی روند کاهشی خود را حفظ کرده که بازار در
تازهترین واکنشها به اخبار غیراقتصادی همچنان خوشبین است.

در عین حال، بازار داخلی در حالی روند کاهشی خود را حفظ کرده که بازار
در تازهترین واکنشها به اخبار غیراقتصادی همچنان خوشبین است. نرخ دلار
بعد از ظهر تا دیروز تا 3220 تومان هم افت کرد که تقریبا 40 تومان دیگر از
ارزش خود را از دست داد. دیروز بازار داخلی در کف بازار شاهد دلار 3200
تومان هم بود. صرافان اما دلار را به نرخ 3180 تومان میخریدند.
دیروز
یورو 4245 تومان فروخته شد. در بازار سکه تا بعد از ظهر دیروز قیمت طلا
تقریبا به 101 هزار و 900 تومان رسید. سکه طرح جدید تا یک میلیون و80 هزار
تومان پایین آمد و 10 هزار تومان ارزان شد. نیم سکه تا 575 هزار تومان و
ربع سکه نیز تا 375 هزار تومان تعدیل شدند. این ارقام تا ساعت 15 البته از
این سطوح نیز پایینتر آمد.
غروب سهشنبه خبر تقاضای برگزاری
نشست غربیها با ایران از زبان اشتون، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بر
پایگاه خبری «یاهو» نقش بست. این شرایط حتی با وجود برخی نگرانیها باز هم
برای بازار امر مثبتی است. در این روزها اما بازار همچنان با افت تقاضای
حوالهای روبهرو است و تعلل در ارسال تقاضای ارزی به بازار نیز دلیل مهمی
برای افت قیمت دلار نیز به شمار میآید. تقریبا فعالان بازار منتظر
مسیرهای تازه تجاری هستند.
اما
همچنان بازار جهانی طلا منتظر سخنرانی برنانکه رییس فدرال رزرو آمریکا در
کنگره این کشور بود. او قرار بود این پیام را به کنگره بدهد که کاستن از
میزان خرید اوراق قرضه موجب افزایش نرخ بهره نمیشود.
دیروز
او باید در مقابل نمایندگان کنگره آمریکا گزارش شش ماهه میداد. بر اساس
تحلیلها سرمایهگذاران در صندوقهای سرمایهگذاری پیام برنانکه را تقریبا
جدی گرفته اند. آنها تا پایان سال 2014 میلادی تقریبا 44 درصد شانس
بالابردن نرخ بهره از سطح صفر درصد را محتمل میبینند. توقف برنامههای
فدرال رزرو البته در برنامههای برنانکه مشروط به بهبود اوضاع اقتصادی و
افت نرخ بیکاری شده است.
دی ماه
سال گذشته رییس انجمن کارفرمایان طلا و جواهر ساخت طلا با عیاری کمتر از
استاندارد رایج 18 عیار مانند عیار 14 و 9 را بار دیگر پس از برخی مباحث
کارشناسی سالهای 85 و 86 دوباره بر سر زبانها انداخته بود. استدلال عباد
محمد ولی این بود که باافت عیار طلا در کشور میتوان قدرت خرید عامه مردم
را بالاتر برد و بازار داخلی و صنعت داخلی طلا و جواهر را با افزایش تقاضای
بیشتر روبهرو کرده تا از این رهگذر نرخ بیکاری در میان فعالان این صنف
کاهش یافته و البته بتوان اهداف صادراتی را نیز دنبال کرد و حتی مردم را از
خرید بدلیجات بدون ارزش افزوده
بر حذر داشت.
مخالفتها
با پیشنهاد وی تقریبا از سوی اغلب اتحادیههای سراسر کشور بالاگرفت و از
تبریز و ارومیه گرفته تا یزد و سیستان و مشهد و اصفهان به عنوان مراکز مهم
تولید و تجارت طلا در کشور، به مخالفت برخاستند. البته این پیشنهاد از سوی
برخی تولیدکنندگان در اصفهان نیز حمایت میشد. یکی از مهمترین بحثهایی
که موجب شد تا این پیشنهاد به چالش بزرگتری تبدیل شود قاچاق و نبود نظارت
دقیق بر تولید طلا بود. به گفته برخی کارشناسان همچون علی فخر موحدی، در
جایی که حتی برخی از داخل به سازندگان اروپایی برای واردات به نام طلای 18
عیار، سفارش طلای با عیار پست میدادند و توان مقابله نظارتی با آن در داخل
به مراتب ضعیفتر از انتظار بود، پایین آوردن عیار طلا و از بین بردن خطوط
دقیق تمایز و رصد «طلا با عیار پست» از سطح 18 تا 14 و حتی 9 عیار، امری
خطرناک به حساب میآمد. آن هم در شرایطی که بازار ارز و سکه در کشور با
نوسانهای زیاد در سال گذشته دست به گریبان بود.
بیتوجهی به
ذائقه مصرفکننده داخلی نیز امر مهمی در صنعت طلا است که مخالفتهای آشکاری
با آن شد. از آنجا که مردم نقاط مختلف کشور به ویژه در مناطق سنتی کشور
اغلب طلای 22 عیار خریداری میکنند و به گفته برخی از روسای اتحادیهها
نیز مردم در استانهایی مانند سیستان و بلوچستان و یزد همین طلای 18 عیار
را نیز به رسمیت نمیشناسند؛ لذا پیشبینی اقبال به طلای 14 عیار و کمتر
منفی بود. برخی نیز همچون احمد وفادار از اتحادیه طلا و جواهر تهران و
معبودینژاد از اتحادیه طلا و جواهر مشهد، سیاه شدن طلای 14 عیار را دلیلی
برای مخالفت با آن اعلام میکردند.
در نظرسنجیهای مختلف استقبال
از پیشنهاد ساخت طلا با عیارهای 14 و 9 نیز منفی بود. این تفاهمنامه
باردیگر بر رعایت استاندارد 18 عیار طلا برای کشور صحه گذارده است. از این
رو به نظر میرسد که بالابردن ارزش افزوده تولیدات داخلی صنعت طلا بیش از
هر چیز نیازمند دور نگاه داشتن این صنعت از تحولات و بحرانهای بازار ارز و
حفاظت از جابهجا شدن قاچاق گونه طلای داخلی در شرایط بر هم خوردن تعادل
قیمت طلا در بازارهای داخلی و منطقهای است. کاری که البته با بیتوجهی به
سیاستهای پولی صحیح آسان به دست نمیآید.